Portret van Cato van Blaricum
| Dating | augustus 1912 |
|---|---|
| Material / technique | olieverf op doek |
| Dimensions | 100 x 70 cm |
| Literature | |
| Exhibitions | |
| Provenance | 2022 Schenking van particulier aan huidige verblijfplaats |
| Current residence | Collectie Bonnefantenmuseum Maastricht |
| Signature | geen |
| Headings | |
| Remarks | Toen Henri Goovaerts op 23 augustus 1912 plotseling overleed stonden er in zijn atelier drie grote schilderijen waaraan hij op dat moment werkte: het schilderij van de Maastrichtse Stadsschutterij en twee damesportretten. Eén van die twee damesportretten is het portret van Cato van Blaricum (1870-1945). Eerder portretteerde Goovaerts al haar echtgenoot, de dokter Mathieu Roebroeck. De portretten van de echtelieden hebben dezelfde afmetingen en zijn vermoedelijk als pendanten bedoeld. Het verschil in uitwerking van de twee portretten maakt het plotselinge levenseinde van de schilder pijnlijk duidelijk. Het portret van Cato was namelijk nog niet af. Haar lichaam, haar kleding en de stoel waarin ze zit bestaan uit slechts een of twee verflagen en de ondertekening is daar op veel plekken nog zichtbaar. Haar hoofd is het meest uitgewerkt. In de biografische aantekeningen die Lily Goovaerts jaren later over het leven van haar man maakte, schrijft ze dat dit portret, ondanks dat het nog niet klaar was, toch werd gekocht door de opdrachtgever, dokter Roebroeck. |