| Remarks |
De Amerikaans-Duitse econoom en kunstliefhebber Friedrich Bendixen (1864–1920) was bankier in Hamburg toen hij Henri Goovaerts in 1912 de opdracht gaf een groot portret te maken van de destijds beroemde actrice Adèle Doré. Het portret was bestemd voor het Deutsches Schauspielhaus in Hamburg. Vandaag de dag kennen we dit portret alleen nog van een zwartwit foto van de hand van Rudolph Dührkoop, die zich in het archief van Lily Goovaerts bevindt en die hier is afgebeeld. Adèle Doré is hier geportretteerd in een van de rollen waarmee zij beroemd werd, namelijk die van Mariamne, de hoofdrolspeelster uit de tragedie Herodes en Mariamne van Friedrich Hebbel. Een kopie van het schilderij werd gemaakt door Sophus Hansen en bevindt zich in het Museum für Hamburgische Geschichte in Hamburg. De afmetingen van deze kopie zijn 145 x 113,5 cm. Waarschijnlijk zijn de afmetingen van het origineel vergelijkbaar.
Henri Goovaerts zou het portret van Adèle Doré volgens J. Blonden (Limburger Koerier, 12 augustus 1933) zijn beste werk hebben genoemd. Het was in ieder geval zijn laatste grote werk. De Duitse en Nederlandse kranten schreven er lovend over. In september 1912 schreef een Duitse krant: 'Im grossen Saal der Kunstverein ist zur Zeit ein Bildnis der Frau Adele Doré ausgestellt, das wegen seiner starken künstlerischen Qualitäten besondere Beachtung verdient. [...] Hendrik Goovaerts, dem die Aufgabe zugefallen war, Adele Doré als Mariamne zu porträtieren, hat es meisterlich verstanden, uns über das Kostüm und den Augenblick der Rolle in die Seele der Künstlerin blicken zu lassen, zugleich die Hebbelsche Mariamne und die sie darstellende Frau von Fleisch und Blut lebendig zu machen.' (Bron: krantenknipsel uit een onbekende Duitse krant uit september 1912 in het archief van Lily Goovaerts). In een Nederlandse krant uit diezelfde tijd lezen we: 'De figuur is voorgesteld in wit gewaad, met zwarten sluier om het voorhoofd, staande voor een rood gordijn, terzijde waarvan men den sterrenhemel met de komeet, den laaienden vuurgloed omlaag, ziet. [...] Het noodlot wilde, dat deze Mariamne zijn laatste werk zou zijn. Goovaerts, die te Maastricht woonde, is daar voor weinige weken in de kracht van den mannelijken leeftijd aan eene hartkwaal overleden. Als een sprekend getuigenis van zijn talent overleeft hem het portret van mevr. Doré dat uit den Kunstverein eerlang naar den Duitschen schouwburg zal worden overgebracht, voor hetwelk de artist het in opdracht van den bankier dr. Fr. Bendixen heeft geschilderd.' (Bron: krantenknipsel uit een onbekende Nederlandse krant uit september 1912 in het archief van Lily Goovaerts).
Adèle Doré (1869-1918) en Henri Goovaerts waren generatiegenoten. De Oostenrijkse Doré kreeg haar toneelopleiding in Wenen en trok daarna naar Nederland, waar zij in de periode 1886-1890 regelmatig optrad en aan de Toneelschool van Amsterdam studeerde. In de laatste vijftien jaar van haar leven was zij verbonden aan het Deutsches Schauspielhaus in Hamburg. Daar hebben de wegen van Doré en Goovaerts elkaar gekruist. Misschien was dat echter niet de eerste keer, want in de periode dat Adèle Doré aan de Amsterdamse Toneelschool studeerde, studeerde Henri Goovaerts aan de Rijksakademie in diezelfde stad. Het is niet bekend of de twee elkaar in die begintijd van hun loopbaan al hebben leren kennen of dat dit pas gebeurde aan het einde van Goovaerts’ leven, in Hamburg. |
